Kiedy kobieta jest singielką spotyka mężczyzn, którzy próbują wszelkimi sposobami zmienić jej status na ‘partnerka’ lub wręcz przeciwnie – pozostawić ją w tym stanie na długo, bo Pan ‘nie jest gotowy na związek’ .
Obraz i przekrój mężczyzn, którzy zabiegają o jej względy jest tak ogromny, że wie już po pierwszej rozmowie, czy ktoś jest wart jej uwagi czy nie. Obraz ten jest często niezbyt korzystny w oczach singielki. Jedni Panowie są tak nachalni, że ciężko z Nimi porozmawiać o czymkolwiek – pracy, pogodzie czy sporcie, bo stale nawiązują do relacji damsko-męskich. Inni natomiast, po jednej miłej rozmowie, uznają że singielka jest już w nich zakochana – mimo że dla niej to była zwykła rozmowa w relacji człowiek – człowiek. Wydzwaniają, piszą smsy, przesadnie komplementują, i nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie byli żonaci lub w stałych związkach.
Co zajęty mężczyzna mógłby zaoferować kobiecie, która jest singielką? W oczach mężczyzny – wszystko, w oczach singielki – nic. Zajęty mężczyzna nie traktuje jej poważnie już od pierwszych komplementowanych słów, nigdy z nią nie będzie i zmarnuje jej czas, w którym mogłaby znaleźć partnera dla siebie – Pana singla, który będzie rozumiał, szanował i cenił jej dotychczasową niezależność, kobiecą siłę i brak potrzeby istnienia tylko wtedy kiedy kobieta ma mężczyznę przy boku.
Singielka się rozwija, spełnia zawodowo i poświęca wolny czas na pracę nad sobą i spełnianiem swoich marzeń, nie czekając na księcia na białym koniu, który utknął w korku jadąc do niej. Wykorzystuje każdą chwilę, bo życie jest krótkie, więc oczekuje, że mężczyzna nie będzie negował jej życia, ustawiał czy zmieniał tylko dlatego, że się pojawił.
Niektórzy mężczyźni, którzy spotykają i poznają singielki od razu mają plan na ich życie. Plan jak wspólnie stworzą rodzinę, zamieszkają w małym domku w górach, singielka nie będzie musiała pracować do końca życia, bo partner wszystko jej zapewni, a jej przypadnie gotowanie obiadów i wychowanie dzieci. W tym planie nie ma jednak jednego – pytania czy ona tego chce? Czy chce porzucić dotychczasową pracę, rozwój i spełnienie swoich marzeń, aby spełnić jego plany, które są wręcz dalekie od jej trybu życia, czasu który poświęciła na karierę? Oczywiście jeżeli będzie to wielka miłość to z łatwością pójdzie na kompromis, ale jak okaże się, że nią nie jest? Czy jak partner od niej odejdzie to będzie miała do czego wrócić skoro za jego namową z tego zrezygnowała?
Singlem się nie bywa, tylko jest. Nie jest to związane z problemem w znalezieniu osoby do pary, z urodą, ani trudnym charakterem. Te cechy nie są wyznacznikiem bycia singlem czy singielką. Jest to przede wszystkim związane z wartością jaką mają w sobie. Znają swoją wartość, siłę, umiejętności, niezależność oraz sposoby radzenia sobie w różnych warunkach i okolicznościach. Wiedzą, że nie muszą być od nikogo uzależnieni, aby sobie poradzić. Wiedzą, że sami siebie mogą uszczęśliwić, bo wyznacznikiem szczęścia nie jest drugi człowiek tylko my sami. I tego oczekują od drugiej osoby. Tego, że druga strona uszanuje ich sposób życia i będzie równie aktywna jak oni.
Skoro singielka spotyka mężczyznę, który już na wstępie chce ją zmienić, to czy to na pewno partner dla niej? Znając swoją wartość woli być do końca życia sama niż być z kimś, kto nie chce, aby dotychczasowa ‘ona’ istniała. Zmieniać możemy sami siebie. Jeżeli ktoś Nam odpowiada, to po co go zmieniać, tylko wystarczy akceptować.
Kiedy singielce wydaje się, że już żaden mężczyzna niczym ze swojego zachowania jej nie zaskoczy, pojawia się też taki, który przywraca wiarę w mężczyzn – szarmancki, pomocny, zadbany, który rozmawia o wszystkim i niczego nie narzuca, który chce poznać zanim wyda opinię o relacji, który zrobi niespodziankę, zadzwoni z zapytaniem jak minął dzień lub z gratulacjami dotyczącymi sukcesu lub kolejnego osiągnięcia na szczeblu jej kariery zawodowej. Złoży jej życzenia urodzinowe, świąteczne czy imieninowe i nie będzie niczego oczekiwał w zamian. W oczach singielki takich mężczyzn powinno być jak najwięcej, ale niestety w całym przekroju męskich znajomości, takie zachowania są ciągle w mniejszości. Nawet wtedy kiedy bardzo by chciała zmienić swój społeczny status z ‘singiel’ na ‘partner’, to nie bardzo ma z kim ten status zmienić. Potencjalni kandydaci chcą pomóc oczywiście jej coś zmienić, ale chcą zmienić przede wszystkim – ją całą (od wyglądu, po karierę, zachowanie, znajomych).
Współczesnych mężczyzn singielka może skategoryzować w dwóch kategoriach i kilku punktach do nich przynależących. Pierwsze odnoszą się do mężczyzn w wersji negatywnej, drugie w pozytywnej.
Można podzielić typy męskich wzorców na dwie kategorie:
- A) tych których singielka nie lubi, nie toleruje, na których stale natrafia, którzy zawodzą, którzy nie szanują i nie traktują jej poważnie:
- żonaty uwodziciel
- nieodpowiedzialny planista zmiany życia
- nachalny ‘kolega’ z pracy
- poszukiwacz opiekunki
- partner ‘bez zobowiązań’
- niesklasyfikowany nałogowiec
- B) tych, których uwielbia, na których czeka, którzy ją fascynują i ciekawią, a najlepiej, aby mieli te wszystkie cechy łącznie:
1) szarmancki ideał
2) wyrozumiały rozmówca
3) rozwojowy przyjaciel
4) spełniony zawodowo
5) opiekuńczy partner
6) lojalny i wierny prawdziwy mężczyzna
I czy singielka wymaga tak dużo?
Nie, singielka nie wymaga, singielka wybiera mądrze.
‘Współczesny mężczyzna’ – to zdanie zobowiązuje. Zobowiązuje do samodzielności, do siły, do wielozadaniowości, do niezależności w rozwiązywaniu wielu codziennych spraw, do rozwoju, do spełniania pasji i marzeń, do szacunku wobec siebie i innych, do prawdziwości i szczerości, do bycia partnerem, a nie właścicielem, do budowania życia wartego uwagi, życia, które pozostawi po sobie same pozytywne sytuacje, relacje, rzeczy, miejsca, do pomocy innym, do otwartości na świat.
Zatem współczesny mężczyzno, jeżeli kierujesz się w życiu punktami z kategorii pierwszej, pora abyś to zmienił.
Jeżeli należysz do osoby z kategorii drugiej – gratulacje – jesteś na wagę złota. Tak trzymaj., bo w oczach każdej kobiety jesteś wyjątkowy – nie tylko w oczach singielki.
Fajny artykuł 😉