Rynek pieniądza, jest jednym z kluczowych sektorów globalnej gospodarki. Można by nawet bez wątpienia stwierdzić, że jest jej filarem. Ważną rolę odgrywa w nim szczególnie kilka konkretnych systemów walutowych.
Jednym z nich jest funt szterling. Jest to oficjalna waluta obowiązująca we wszystkich krajach Zjednoczonego Królestwa, czyli rzecz jasna Wielkiej Brytanii. Początki istnienia szterlinga przypadają już na XII wiek. Decyzję o jego wprowadzeniu podjął swym edyktem król Henryk II. Ówcześnie brytyjski pieniądz wymieniany był na srebro. Co ciekawe, taka właśnie sytuacja zdołała utrzymać się aż siedem kolejnych stuleci. Po tym czasie wprowadzono wymienialność funta na złoto, które wówczas zyskiwało na popularności. Istotnym epizodem w dziejach waluty była między innymi Czarna Środa. Nazwa ta pochodzi od daty 16 września 1992 roku, kiedy waluta w ciągu zaledwie paru dni spadła na wartości o jedną czwartą! Kryzys był spowodowany między innymi działaniami Georga Sorosa. W regularnym obiegu, banknoty szterlinga występują w czterech zasadniczych nominałach. W kantorach znajdziemy więc bilony o wartości odpowiednio: pięciu, dziesięciu, dwudziestu i wreszcie pięćdziesięciu funtów. Gwoli ścisłości dodajmy też, że Szkoci oraz Irlandczycy, dysponują także banknotem o równowartości stu funtów szterlingów.
Drugą walutą w kolejności wprowadzenia jest frank szwajcarski. Oficjalna waluta Helwetów zawitała na światowych rynkach w 1850 roku. Częstym motywem na banknotach tej waluty jest pasmo Alp. Nie ma powodu, by szczególnie się temu dziwić. Jest to w końcu najbardziej znany łańcuch górski kojarzony między innymi właśnie ze Szwajcarią. Papierowe nominały franka występują w sześciu wariantach. Najmniejszą wartość przedstawia banknot o wartości pięciu franków, zaś najwięcej – stu. W ogólnej świadomości waluta ta zyskała rozpoznawalność także dlatego, że wielu kredytobiorców spłaca zobowiązania zaciągnięte właśnie w niej.
Najmłodszą, jednak chyba najbardziej kluczową z omawianych tu walut, jest euro. Zapewne wielu czytelników wie, jednak dla przypomnienia: jest to zarazem oficjalny system walutowy wielu członków Unii Europejskiej. Z takim zresztą zamysłem wprowadzano ją do regularnego obiegu. Miało to miejsce w 1999 roku. Wówczas waluta zaczęła obowiązywać w sumie w jedenastu krajach. Obecnie ta liczba zwiększona jest w sumie o kilka kolejnych. Co ciekawe, banknoty euro początkowo nie przedstawiały żadnych budowli istniejących w rzeczywistości. Decyzja ta motywowana była niechęcią do faworyzowania jednych krajów ponad inne. W pewnym momencie, zbudowano jednak mosty znajdujące się w projekcie. Znajdują się one w Holandii, dokładniej w Spijkenisse.
Pamiętać też trzeba, że każdy banknot ma termin, po którym zostaje wycofany z obiegu. Zastępuje się go nowszym odpowiednikiem. Jeśli posiadamy „przeterminowany” bilon, najlepiej będzie sprzedać go w jednym z kantorów. Wiele z nich prowadzi skup. Wycofany frank szwajcarski bez problemu spieniężymy w jednym z sieci kantorów Tavex, to właśnie tam realizowana jest misja, która zakłada, że każdy banknot, nawet ten wycofany posiada swoją unikalną wartość.
